สัปดาห์ที่ 11

วันที่ 21 สิงหาคม 2556

หมายเหตุ  : ไม่มีการเรียนการสอน  งานที่ได้รับมอบหมายในสัปดาห์นี้ มี 2 กิจกรรม ดังนี้

กิจกรรมแรก   ให้นักศึกษาประดิษฐ์สื่อ 3 สื่อ สื่อของเล่น สื่อเข้ามุม และสื่อการทดลอง บันทึกลงบล็อกให้เรียบร้อย
กิจกรรมที่สอง การประดิษฐ์ว่าวจากใบไม้แห้งที่ทับไว้ในสมุด นำมาทดลองทำว่าวดังนี้

ใบไม้แห้ง

ประดิษฐ์เป็นว่าวใบไม้

วิธีการขึ้นว่าว

    หากว่าเล่นเพียงคนเดียวให้เอาวางราบอยู่กับพื้น หันหัวว่าวมาทางหัวคนชักว่าว ระยะห่างจากตัวสัก 2-3 เซนติเมตร แล้ววิ่งพร้อมกระตุกสายป่านโดยการรักษาจังหวะการกระตุก ไม่แรงเกินไปเพื่อให้ว่าวสามารถปรับตัวเข้ากระแสลม

    หากเล่นกัน 2 คน  ให้อีกคนหนึ่งเป็นคนส่งว่าว อีกคนหนึ่งก็เป็นคนชักว่าวโดยคนส่งว่าวควรห่างจากคนชักว่าวประมาณ 4-5 เซนติเมตร ตั้งหัวว่าวขึ้นเพื่อรอจังหวะของกระแสลมแล้วจึงส่งว่าวไป คนชักว่าวจะกระตุกสายป่านจนว่าวลอยขึ้นแล้วก็ควบคุมโดยการกระตุกสายป่านให้เป็นถูกจังหวะ การบังคับว่าวหากว่าแรงที่เรากระตุกสายป่านมีมากจะทำให้ว่าวขึ้นได้สูงตามแรงที่เรากระตุก และหากต้องการผ่อนลงมาให้ว่าวอยู่ในระดับที่ต่ำก็ควรลดแรงลงมาเล็กน้อย

ลมที่เหมาะสมที่สุดที่ใช้เล่นว่าว

ความเร็วลม(กม./ชม.)	สิ่งที่สังเกต	การเล่นว่าว
2-5	ควันเปลี่ยนทิศทาง	ลมเบาไป
6-11	ใบไม้ไหว	เหมาะสม
12-19	ใบไม้ไหว	เหมาะสม
20-29	ฝุ่นคลุ้ง	เหมาะสม
30-39	กิ่งไม้เล็กๆไหว	ลมแรงไป

สิ่งที่ต้องระวังอย่างหนึ่งคือกระแสลมแปรปรวน ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อลมพัดผ่านสิ่งกีดขวาง จะพบว่าจะเป็นการยากมากที่จะเล่นว่าวในกระแสลมที่แปรปรวน

กฏง่ายๆ คือ ระยะทางที่ลมเกิดการแปรปรวน มีค่าประมาณ 7 เท่า ของความสูงของวัตถุที่ลมเคลื่อนผ่าน ดั้งนั้น หากต้องการหลีกเลี่ยงกระแสลมแปรปรวน  เมื่ออยู่หน้าแนวต้นไม้สูง 10 เมตร ก็ต้องอยู่หน้าแนวต้นไม้ห่างออกไปอย่างน้อย 70 เมตร เป็นต้น   ระยะเวลาเล่นว่าว  การเล่นว่าวสามารถเล่นได้ทุกเวลาตลอดทั้งปี  แต่เวลาที่นิยมเล่นว่าวมากที่สุดคือหน้าร้อน ราวเดือน มีนาคม ถึง เมษายน ที่มีลมตะวันตกเฉียงใต้ จากทะเลพัดสู่ผืนแผ่นดินใหญ่ เรียกว่าลมตะเภา หรือ “ลมว่าว” ซึ่งช่วยในการเล่นว่าวได้ดีที่สุด  

หมายเหตุ : กระแสลมแปรปรวน คือ ลมที่พัดแบบไร้ทิศทาง 

การทดลองการขึ้นของว่าวใบไม้